Μετά από αρκετό καιρό που είχα να πιάσω μπογιές στα χέρια μου, εδώ και τρεις μέρες ζωγραφίζω ασταμάτητα. Ξεκίνησα με άσκηση πάνω σε ένα θέμα που μου αρέσει, το βυθό, αλλά ό,τι έφτιαχνα το απέρριπτα αμέσως. Ετσι, άφησα τη θάλασσα και... το γύρισα στη στεριά!

Το πρώτο στεριανό δημιούργημα θα το χαρίσω στο φίλο μου το Γιώργο που γιόρταζε πριν λίγες μέρες, αλλά σήμερα δέχεται επισκέψεις. Αν δεν του αρέσει, μπορεί να έρθει να διαλέξει κάτι άλλο ή να παραγγείλει κάτι σε χρώματα που τον εμπνέουν.

Το δεύτερο στεριανό δημιούργημα είναι αφιερωμένο στο φίλο μου τον Ηλία που με ξεκούνησε. Ηθελε οπωσδήποτε ένα πίνακα για να τον χαρίσει σε μια φίλη που παντρεύεται σήμερα. Το έργο τέλειωσε προχτές, χτες το υπόγραψα και σήμερα το πήγα και το κορνιζάρισα. Καλοτάξιδο να είναι και γουρλίδικο!
Ομολογώ ότι είναι η πρώτη φορά στα τελευταία χρόνια, που ζωγραφίζω κάτι που παραπέμπει σε τοπίο και "οδηγεί" τη φαντασία. Ισως το βρει κάποιος κομματάκι "ανήσυχο", αλλά μάλλον κάπως έτσι θα είναι η ψυχή μου αυτό τον καιρό: ανήσυχη. Πείτε τη γνώμη σας παρακαλώ...
Τα έργα έχουν διαστάσεις 80Χ50 εκ.
3 σχόλια:
Δεν ξέρω πολλά από τέχνη...
Για να ακριβολογώ δεν ξέρω τίποτα αλλά..... μου αρέσουν τα χρώματα....
Μου αρέσει που "χώρεσαν" όλα κι έδεσαν μεταξύ τους και στους δύο πίνακες....
Κόκκινες σταγόνες στην πράσινη διάθεσή μου,
νοθεία της απόλυτης σιγής
και επανάσταση.
Δυο τρεις γραμμές ακόμα να χαράξεις,
σκέψεις ολόισιες,
ξυράφια,
να τιμωρήσω την αδράνεια·
φαντάσου κόκκινες σταγόνες,
επανάσταση,
σκέψεις-ξυράφια,
πάνω στο ήσυχο πράσινο...
Πανέμορφα!
Την τεχνική σου βέβαια δεν μπόρεσα να την καταλάβω σε κανέναν πίνακα σου, αλλά θα μου πεις, εκεί κρύβεται το μυστικό της επιτυχίας ;)
Λέω να ζωγραφίζεις συχνότερα.
Δημοσίευση σχολίου