φανταστικές εικόνες χρηστών στο bmp -02

Συνεχίζω από το προηγούμενο ποστ με τις υπόλοιπες και τελευταίες εικόνες τις οποίες, πριν από μερικά χρόνια, εντελώς αυθόρμητα, έπιασα το... ποντίκι (δεν υπήρχαν τότε ακόμα πενάκια) και τις σκιτσάρισα στο bmp! Πρόκειται για περσόνες από το παλιό φόρουμ του Pathfinder. Ηταν ένας χώρος πολύ ενδιαφέρων και ζωντανός που με καταγοήτεψε. Ηταν οι πρώτες και τελευταίες εικόνες χρηστών του διαδικτύου που σχημάτισα στο νου μου.

Corporal, μια σοβαρή διαδικτιακή περσόνα, πολλοί τον αποκαλούσαν "δικηγόρο", ίσως και να είχαν δίκιο. Κάποιοι τον γνώριζαν και προσωπικά, σε αναλογικό επίπεδο. Λίγο πριν εγκαταλείψω το forum του Pathfinder, το οποίο λίγο αργότερα διαλύθηκε -και πολύ μετά αντικαταστάθηκε με το τωρινό όπου δεν πατάω- είχε μαθευτεί ότι ο άνθρωπος της περσόνας αυτής είχε προβλήματα με την υγεία του και ειδικά με τα μάτια. Εύχομαι να είναι καλά. Δεν είχα πολυμιλήσει μαζί του, έχαιρε πάντως του σεβασμού μου.

Analina, μια περσόνα αμφιλεγόμενη, αρκετοί λέγαν πως είναι κλώνος. Τότε δεν ήξερα ακόμη τι σημαίνει "κλώνος", ούτε και σήμερα ενοχλούμαι από την υπόσταση ενός κλώνου, άλλωστε καθένας έχει μπόλικα κλωνάρια αν υποθέσουμε πως ο χαρακτήρας του ανθρώπου είναι ένα... δέντρο! Η περσόνα αυτή λοιπόν, εκφραζόταν πάντα ποιητικά σε ελεύθερο στίχο και είχε κανείς την εντύπωση ότι έβγαζε λόγο από καθέδρας -με στόμφο και τρόπο απόλυτο. Χάθηκε αρκετά πριν χαθώ και'γώ από εκεί. Πότε με διασκέδαζε, πότε με εκνεύριζε και πότε με έβαζε σε σκέψεις. Ο ανδρικός πληθυσμός (οι περσόνες υποτιθέμενων ανδρών δλδ) λοιδωρούσε αυτή την περσόνα. Ενοχλεί μια γυναίκα που έχει δυναμικά εκφρασμένη γνώμη -έστω και σε περιτύλιγμα ψηφιακής περσόνας.

Nikatsu, ο φίλος μου! Αυτός είναι που με καλοδέχτηκε στο παλιό forum του Pathfinder, με προστάτεψε πολλές φορές, με σύστησε και σε άλλα πρόσωπα και είναι ένας άνθρωπος ευαίσθητος και τρυφερός, με έμφυτη καλοσύνη και χιούμορ πηγαίο έως αυτοσαρκασμού, που ουδέποτε εκφράστηκε με άσχημο τρόπο για κανένα ψηφιακό πρόσωπο. Δεν ξέρω πού κυκλοφορεί σήμερα, μπορεί να έχει αλλάξει και νικνέημ, ομολογώ πάντως ότι είναι ένας άνθρωπος με ψηφιακό προσωπείο το οποίο -τολμώ να πω με σιγουριά- ταυτίζεται με τον πραγματικό Ανθρωπο που κρύβεται πίσω από αυτό. Για τούτο, δεν διστάζω να τρέφω γι αυτόν μεγάλη εκτίμηση.

Popita, η πιο χαρούμενη παρουσία που κυκλοφορούσε εκεί μέσα. Οχι χαζοχαρούμενη, να εξηγούμαι, αλλά πανέξυπνη και πανέτοιμη να διαλύσει σύννεφα παρανοήσεων ή και... οργής! Μόλις εμφανιζόταν, είχε ένα λόγο καλό ή πειραχτικό για όλους, μόνο που ο τροπος ήταν τόσο απροκάλυπτα αληθινός που κανείς δεν παρεξηγούσε ακόμα και τις επιθέσεις της -καμιά φορά. Εδινε την εντύπωση ενός ανθρώπου, μιας γυναίκας δλδ, σπάνιου, ευπροσήγορου και "που δεν χαρίζει κάστανα". Κάθετη και αναντίρρητα δίκαιη περσόνα, η οποία δεν έκρυβε θαρρείς τίποτα και για την οποία έχω τη γνώμη ότι είναι απολύτως αυθεντική και ταυτισμένη με το αναλογικό πρόσωπο που καλύπτει.

Redalert, μια περσόνα αντρική αλλά τρυφερή και γλυκειά. Παραπονέθηκε που τον ζωγράφισα στην κουζίνα να φτιάχνει τυροπιτάκια, αυτή όμως ήταν η εικόνα που μου έδωσε αμέσως: η εικόνα ενός καλού και τρυφερού μπαμπά, μια και την πρώτη φορά που μιλήσαμε διαδικτυακά όλο για τη φροντίδα των παιδιών έγραφε. Κάποιοι παρεξηγούσαν την ορμητική του συμπεριφορά, γιατί ώρες ώρες έκανε σαν ταύρος σε υαλοπωλείο! Ιδίως όταν υπεράσπιζε με σθένος τις απόψεις του για το ρόλο της κοινωνίας και τη θέση του ανθρώπου μέσα σε αυτή. Μεταξύ μας είχε αναπτυχθεί μια σχέση ανάλαφρη, είχε τη συμπάθειά μου και προτίμησα κάποτε να διαγράψω ένα μέλος από το κλαμπ που διατηρούσα παρά να αναγκαστεί να φύγει εξαιτίας κάποιας παρεξήγησης που είχε δημιουργηθεί. Αγνωστο πού βρίσκεται σήμερα. Ελπίζω να είναι καλά και να γράφει πάντα υπεραμυνόμενος του Ανθρώπου.

Rodia, η δική μου περσόνα όπως την αντιλαμβανόμουν σε εκείνο το χώρο ή όπως νόμιζα πως θα την αντιλαμβανόντουσαν όσοι διάβαζαν τα κείμενά μου. Αγνοώ αν πράγματι μου ταιριάζει, προσπάθησα πάντως να αποδώσω και εμένα στο πλαίσιο της... ισοτιμίας!

<<<----τέλος----<<<